یبوست به روده کم تحرک و یا به دفع دشوارمدفوع اطلاق می شود. یبوست یک مشکل شایع در دستگاه گوارش است.

آنچه که به عنوان دفع مدفوع به حساب می آید به طور گسترده ای از فردی تا فرد دیگر متفاوت است. با این حال به طور کلی،  اگر شما کمتر از سه بار مدفوع در هفته داشته باشید، و مدفوع سخت و خشک باشد .احتمالا دچار یبوست شده اید.

خوشبختانه، در اکثر موارد یبوست موقتی است. تغییرات ساده در شیوه زندگی، مانند ورزش، نوشیدن مایعات و داشتن یک رژیم غذایی با فیبر بالا، می تواند راه حلی طولانی مدت در مورد کاهش یبوست به شمار آید. یبوست ممکن است با داروهای مسهل بدون نسخه درمان شود.

علایم

اگر شما هر روز دفع مدفوع نداشته باشید لزوما” به معنای داشتن یبوست نیست .با این حال، شما به احتمال زیاد دچار یبوست هستید اگر حداقل دو مورد از علائم و نشانه های زیر را حداقل در شش ماه گذشته، به مدت سه ماه تجربه کرده باشید. این موارد عبارتند از:

•کمتر از سه بار مدفوع در هفته داشته باشید

•تجربه مدفوع سفت

•فشار بیش از حد هنگام اجابت مزاج

•تجربه احساس انسداد رکتوم

•احساس تخلیه ناکامل بعد از اجابت مزاج

•نیاز به استفاده از مانور دستی جهت اجابت مزاج ، از قبیل تخلیه با انگشت و یا دستکاری قسمت پایین شکم

یبوست اغلب زمانی رخ می دهد که حرکت های مواد زاید و یا مدفوع در دستگاه گوارش به آرامی انجام می شود، و باعث تبدیل شدن آن به مدفوع سخت و خشک می شود.

به طور معمول، مواد زائد حاصل از هضم غذا (مدفوع) از طریق روده توسط انقباضات عضله به جلو رانده می شوند. در روده بزرگ (کولون)، بیشتر آب و نمک موجود در  مخلوط مواد زاید دوباره جذب بدن می شوند زیرا این مواد برای بسیاری از عملکردهای بدن حیاتی هستند.

با این حال، هنگامی که به اندازه کافی مایعات یا غذاهای غنی از فیبر در رژیم غذایی شما وجود نداشته باشد – و یا اگر انقباضات عضلانی روده بزرگ کند باشد – مدفوع سفت و خشک شده و در روده بزرگ خیلی آرام حرکت می کند. این امر ریشه و علت یبوست است.

همچنین اگر عضلات روده به درستی هماهنگ نشده باشند. ممکن است مبتلا به یبوست شوید. این مشکل اختلال عملکرد کف لگن (anismus) نامیده می شود، و باعث می شود شما در بسیاری از اجابت مزاج ها از زور زدن استفاده کنید حتی آنهایی که نرم هستند.

تعدادی از عواملی که می توانند باعث کاهش سرعت حرکت روده شوند، عبارتند از:

•مصرف مایعات کم یا آبناکافی

•میزان ناکافی فیبر در رژیم غذایی

•نادیده گرفتن ضرورت دفع مدفوعو یا به تاخیر انداختن آن به بعد

•فقدان فعالیت جسمی (به خصوص در افراد مسن)

•سندرم روده تحریک پذیر

•تغییرات در سبک یا روال زندگی، از جمله بارداری، پیری و سفر

•بیماری

•استفاده مکرر و یا سوء مصرف ملین ها

•بیماری های خاص، مانند سکته مغزی، دیابت، بیماری تیروئید و بیماری پارکینسون

•مشکلات روده بزرگ و روده راست ، از جمله انسداد روده یا دیورتیکولوز

•برخی از داروها، از جمله داروهای ضد درد، دیورتیک ها و داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون، فشار خون بالا و افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد.

•اختلالات هورمونی مانند کم کاری غده تیروئید

•شقاق مقعد  و بواسیر، که می تواند باعث اسپاسم عضله اسفنکتر مقعد شود

•از دست دادن املاح بدن از طریق استفراغ یا اسهال

•صدمه به نخاع، که می تواند اعصابی که به روده ها وارد یا خارج می شود را تحت تاثیر قرار دهد

در موارد نادری، یبوست ممکن است نشان دهنده اوضاع جدی به لحاظ پزشکی مانند سرطان روده بزرگ، اختلالات هورمونی یا بیماریهای خود ایمنی باشد.

در کودکان، یبوست ممکن است نشان دهنده بیماری باشد. هرسپرون(Hirschsprun)  که یک بیماری مادرزادی است و در نتیجه از دست رفتن سلول های عصبی در روده بزرگ بوجود می آید.

یبوست در کودکان همچنین در شرایطی اتفاق می افتد که کودک در اغلب موارد از توالت رفتن می ترسند و یا تمایلی به انجام عمل دفع ندارند. کودکان بزرگتر نیز ممکن است اجابت مزاج را نادیده بگیرند و یا فراموش کنند.

اگر چه یبوست می تواند بسیار آزار دهنده باشد، معمولا چندان جدی نیست.

اگر یبوست ادامه یابد، و به خصوص اگر با زور زدن به همراه باشد، عوارض خاصی به دنبال خواهد داشت:

•زمانی که مدفوع سفت باعث کشیدگی عضله اسفنکتر می شود، هموروئید یا شکاف (شقاق) در مقعد بوجود خواهد آمد.

•تراکم مدفوع زمانی اتفاق می افتد که حجمی از مدفوع سفت شده بوجود آمده است که باعث می شود با اجابت مزاج طبیعی قادر به خارج کردن آنها نباشید. نیاز خواهد بود به صورت دستی مدفوع انباشته شده را خارج کنید.

•پایین افتادگی مقعد زمانی رخ می دهد که مقدار کمی از بافت رکتال تحت تاثیر فشار از مقعد خارج شده است.

•اگر شما در اغلب موارد از مسهل ها استفاده کنید مبتلا به سندرم روده تنبل، خواهید داشت، و باعث می شود که  روده برای تخلیه کامل وابسته به آنها شود. استفاده از ملین ها نیز می تواند منجر به مشکلات دیگری شود، از جمله جذب کم  ویتامین ها و سایر مواد مغذی و باعث آسیب روده شود.

اگر چه یبوست ممکن است آزاردهنده باشد، معمولا خیلی جدی نیست. اکثر کسانی که به یبوست مبتلا هستند به دنبال مراقبت های پزشکی هستند. با این حال، یبوست مزمن ممکن است منجر به عارضه شود و یا نشانه ای از یک اختلال زمینه ای جدی باشد.

به پزشک خود مراجعه کنید اگر تجربه غیر قابل توضیح در مورد بروز یبوست دارید و یا تغییراتی  در اجابت مزاج بوجود آمده یا در صورتی که علائم شدید و بیش از سه هفته ادامه داشته است. همچنین مراقبت های پزشکی را دنبال کنید اگر شما تجربه هر یک از علائم یا نشانه های زیر را دارید، زیرا وجود این علایم ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی تر  باشد:

•با وجود تغییرات اصلاحی در رژیم غذایی یا ورزش دفع مدفوع بیش از سه روز و جدا از هم اتفاق می افتد.

•درد شکمی شدید

•وجود خون در مدفوع

•یبوست که در تناوب با  اسهال اتفاق می افتد

•درد مقعد

•مدفوع باریک و مدادی مانند

•از دست دادن بدون علت وزن

احتمال ابتلا به یبوست در شما وجود دارد اگر شما:

•فرد بالغ با سن زیاد یا

•بی تحرک هستید

•بستری در تخت و فعالیت محدود یا

•رژیم غذایی با فیبر کم دارید

•مایعات کافی دریافت نمی کنید

•برخی از داروها، از جمله آرامبخش، مواد مخدر یا داروهای خاصی که فشار خون را پایین می آورد مصرف می کنید

•تحت شیمی درمانی هستید

زنان در اغلب موارد بیشتر به یبوست مبتلا می شوند، و میزان ابتلا به یبوست در کودکان بیشتر از بزرگسالان است. اگر شما باردار هستید به دلیل تغییرات هورمونی، میزان ابتلای شما به یبوست زیاد خواهد بود. بعدها در دوران بارداری، فشار موجود در روده به دلیل بزرگ شدن رحم، خود نیز می تواند موجب یبوست می شود.

پزشک تاریخچه پزشکی را از شما خواهد خواست، معاینه فیزیکی انجام خواهد داد و در مورد داروهایی که توسط پزشک تجویز شده و همچنین داروهایی که بدون نسخه در حال مصرف هستید، سوالاتی خواهد پرسید. پزشک جهت رسیدن به تشخیص درست در مورد یبوست برخی از موارد بدست آمده از انجام آزمایشات را حذف خواهد کرد. این موارد عبارتند از انسداد روده کوچک یا روده بزرگ (انسداد روده)، تنگی روده بزرگ، وجود بیماری غدد درون ریز، مانند کم کاری تیروئید، یا اختلال الکترولیتی مانند کلسیم بیش از حد در خون (هیپرکلسمی).

تست های بیشتری معمولا برای افراد مبتلا به علایم شدیدتر و یا برای افراد مسن تر که مبتلا به یبوست همراه با علایم جدید هستند، انجام خواهد شد. شما میتوانید از این روش های تشخیصی استفاده کنید.

•اشعه xباریم انما.در این آزمایش، مخاط روده با ماده حاجب (باریوم) پوشش داده می شود به طوری که راست روده، روده بزرگ و گاهی بخشی از روده کوچک می تواند به وضوح در یک تصویر اشعه ایکس دیده شود.

•اشعه ایکس از ناحیه مقعد (defecography).در روش اشعه ایکس، پزشک شما مقعد را با خمیر نرم با همان قوام مدفوع پر می کند. همینطور که در حال دفع خمیر هستید، برای ارزیابی کامل پروسه دفع مدفوع و انقباضات عضله رکتوم اشعه Xگرفته می شود.

•تست مقعد و پایین تر، و یا سیگموئید، روده بزرگ (سیگموئیدوسکوپی). در این روش، پزشک لوله انعطاف پذیر  و سبکی، را به مقعد جهت بررسی راست روده و قسمت پایینی روده بزرگ وارد می کند.

•تست از مقعد و تمام روده بزرگ (کولونوسکوپی). این روش تشخیصی، اجازه می دهد تا پزشک به بررسی تمام روده بزرگ با لوله انعطاف پذیر مجهز به دوربین، بپردازد.

•بررسی عملکرد عضله اسفنکتر مقعد (مانومتری آنورکتال). در این روش، پزشک لوله ای باریک، انعطاف پذیر را به مقعد و رکتوم  می کند و پس از آن شروع به باد کردن بالن کوچک در نوک لوله می کند. این دستگاه سپس از طریق عضله اسفنکتر به بیرون کشیده می شود. این روش باعث می شود تا پزشک میزان هماهنگی عضلات شما را به هنگام حرکت روده مورد بررسی قرار دهد.

•بررسی چگونگی حرکت مواد غذایی در روده بزرگ (مطالعه نشانگر یا مطالعه ترانزیت روده بزرگ). در این روش، کپسولی که حاوی نشانه گر هایی است بلعیده می شود و این کپسول توسط اشعه Xعکسبرداری شده و عملکرد روده را در طی چند روز نشان می دهد. پزشک نشانه ای از اختلال عملکرد عضلات روده و چگونگی حرکت مواد غذایی را از طریق روده بررسی می کند.

در بیشتر موارد، تغییرات ساده در رژیم غذایی و شیوه زندگی می تواند کمک به رفع علائم و مدیریت یبوست کند. در موارد کمتری، شما ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشید. مهمتر از همه، متوجه باشید که برنامه های درمانی موفقیت آمیز به زمان و تلاش فراوانی نیاز دارد.

تغییرات رژیم غذایی و سبک زندگی

تغییرات ساده زیر در طولانی مدت می تواند باعث کاهش یبوست شود:

•یک رژیم غذایی با فیبر بالا. یک رژیم غذایی با حداقل 20 تا 35 گرم فیبر در روز کمک می کند تا بدن مدفوع نرم و حجیمی را بوجود آورد. غذاهای حاوی فیبر عبارتند از: لوبیا، غلات کامل، و میوه و سبزیجات تازه. مصرف غذاهایی که فیبر ندارند یا میزان فیبر در آنها کم است، از قبیل پنیر، گوشت و غذاهای فراوری شده را محدود کنید.

•ورزش منظم. فعالیت بدنی می تواند به تحریک و فعالیت روده کمک کند.

•مصرف مایعات به اندازه کافی. نوشیدن مقدار زیادی آب و مایعات به نرم شدن مدفوع کمک خواهد کرد.

•به اندازه کافی زمان جهت اجابت مزاج داشته باشید. و این ضرورت را به بعد موکول نکنید.

مسهل ها

داروهای بدون نسخه را تنها زمانی می توانید تهیه کنید که تغییر دادن رژیم غذایی و شیوه زندگی موثر واقع نیافتد. برخی از این داروها باعث ایجاد عادت می شود.

چندین نوع مختلف از ملین ها وجود دارد:

•به طور کلی، مکمل های غذایی یا مسهل های حجمی، امن ترین ملین ها به حساب می آیند. در این مورد می توان به FiberCon، Metamucil, ، Konsyl، Serutanو Citrucelاشاره کرد. این داروها باید با مقدار زیادی آب مصرف شود.

•استفاده ازمحرک ها، محرک ها باعث ایجاد انقباضات ریتمیک در روده ها می شوند. از جمله این محرکها می توان به Correctol، DulcolaxوSenokotاشاره کرد.

•روغن ها باعث می شوند مدفوع در روده راحت تر حرکت کند. به عنوان مثال: روغن معدنی

•نرم کننده های مدفوع،مدفوع را مرطوب و کمک به پیشگیری از کم آب شدن مدفوع می کند. به عنوان مثال: Colaceو Surfak.

•ازمتیکسها (Osmotics) یا تراوش کننده ها کمک می کند تا مایعات در  روده بزرگ به راحتی حرکت کنند. به عنوان مثال از: Cephulac, Sorbitol  و  Miralax.

•ملین شورها مانند یک اسفنج عمل کرده و آب را به روده بزرگ هدایت کرده تا مدفوع در آن راحت تر حرکت کند. ازجمله: شیر منیزی و Haley’s M-O.

داروهای دیگر

اگر تغییر در شیوه زندگی و داروهای بدون نسخه علایم شما را برطرف نکردند، پزشک ممکن است داروهای تجویزی را توصیه کند، مانند:

•فعال کننده کانال کلرید.داروی  lubiprostone(آمیتیزا) که با نسخه پزشک قابل تجویز است و محتوای مایعات مدفوع را افزایش می دهد.

•HT-45-آگونیست. این داروها تحریک کننده ترشحات ترکیبات بدن است که باعث افزایش ترشح مایع در روده ها و کاهش زمان حمل و نقل مواد در روده بزرگ می شود.Prucaloprideیکی از انواع5-HT-4  آگونیست ها می باشد. این داروها در ایالات متحده در دسترس نیستند، زیرا نگرانی هایی در مورد ایمنی استفاده از آنها وجود داشته است.

روش ها

اگر یبوست شما با تغییر در شیوه زندگی یا درمان های پزشکی بهبود نیافت، پزشک ممکن است توصیه هایی در مطب داشته باشد و یا به ندرت، اقدام به عمل جراحی کند.

•استفاده از روش های دستی. اگر مسهل ها مؤثر نیستند،جهت کمک به تمیز کردن روده بزرگازمدفوع انباشته شده پزشک در ابتدا ممکن است به آرامی انگشت دستکش دار را وارد کرده و به صورت دستی  مدفوع انباشته را خرد کند (disimpaction). سپس درمعقد شما داروی تسهیل کننده تزریق خواهد کرد تا مدفوع نرم شود و ملینی جهت راحتی اجابت مزاج تجویز خواهد شد.

•استفاده از روش های جراحی. اگر شما، مبتلا به یبوست مزمن و شدید هستید و درمان های دیگر تاثیری بر روند بهبوی شما نداشته است، انجام عمل جراحی جهت برداشتن بخشی از روده بزرگ ممکن است توصیه شود. در این روش، بخش مشکل زا و یا بخشی از اسفنکتر مقعد یا راست روده برداشته می شود.

درمان علل اصلی یبوست

اگر یک بیماری زمینه ای باعث یبوست شده است، درمان با هدف خاص بسیار کمک کننده خواهد بود. اگر علت یبوست اختلال عملکرد کف لگن باشد، پزشک بازخورد زیستی یا بیوفیدبک را به عنوان یک روش درمانی پیشنهاد خواهد داد. این روش بازآموزی ممکن است به شما کمک کند تا بهتر عضلات را جهت اجابت مزاج هماهنگ کنید.

اگر باردارید و یبوست دارید، سعی کنید از غذاهای با فیبر بالا از جمله میوه ها، سبزیجات و غلات سبوس دار بیشتر استفاده کنید. به اندازه کافی آب بنوشید و تا آنجا که می توانید ورزش کنید. با پزشک خود در مورد هر گونه برنامه ای از جمله ورزش مشورت کنید تا یبوست را درمان کنید. اگر علت یبوست اختلال عملکرد روده باشد، پزشک از بازخورد زیستی به عنوان یک روش درمانی استفاده خواهد کرد. در این مورد شنا و پیاده روی انتخابهای مناسبی می باشند.

طب جایگزین

در بسیاری از موارد، تغییرات ساده در شیوه زندگی و رژیم غذایی می تواند کمک کننده در کاهش علایم  یبوست باشد. روش های مختلفی وجود دارد که ممکن است به درمان شما کمک کند، اگر چه این روش ها به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار نگرفته اند.

•ماساژ. ماساژ عبارتند از دستکاری، فشرده سازی و کشش پوست، عضلات و مفاصل. این روشها عبارتند از طب فشاری و شیاتسو. وقتی که ناحیه شکم ماساژ داده می شود می تواند کمک به شل شدن عضلات مثانه و روده شده  و در نتیجه کمک به عملکرد بهتر روده خواهد کرد.

•طب سوزنی. طب سنتی چینی شامل درج و استفاده از سوزن های نازک در بخش های مختلف بدن می باشد. استفاده از این روش ممکن است باعث تحریک روده بزرگ و کمک به رفع درد ناشی از یبوست شود، اگر چه اثربخشی آن هنوز به اثبات نرسیده است.

•داروهای هومیوپاتی. هومیوپاتی، سیستم جامع و غیر سمی دارویی است که فقط مخصوص علایم مربوط به شما است. تعداد زیادی از داروهای هومیوپاتی برای یبوست وجود دارد، این داروها معمولا از مسهل های گیاهی تشکیل شده اند. با این حال، اینکه این داروها گیاهی هستند دلیل بر بی خطر بودن آنها نیست. به عنوان مثال، بسیاری از مکمل های گیاهی با تداخلات دارویی خطرناک و عوارض جانبی همراه هستند. قبل از درمان هومیوپاتی جدید همیشه با پزشک خود مشورت کنید.

پیشگیری

برای پیشگیری از مبتلا شدن به یبوست:

•یک رژیم غذایی با فیبر بالا داشته باشید. غذاهای با فیبر بالا را مصرف کنید، از جمله میوه ها، سبزیجات، لوبیا، و غلات سبوس دار و نان. هدف، مصرف روزانه 20 تا 35 گرم فیبر است. تجربه کنید که آیا میوه یا سبزیجات خاصی یک اثر ملین کننده در شما دارد. به یاد داشته باشید برای کاهش گاز و نفخ، فیبر را به تدریج به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

•محدود کردن مصرف غذاهایی با فیبر کم. غذاهایی که چربی و قند فراوان و غذاهایی با فیبر کم مانند بستنی، پنیر و غذاهای فراوری شده ممکن است باعث ایجاد یا تشدید یبوست شود.

•مایعات زیاد بنوشید. مقدار دقیق آب و مایعات دیگری که باید در هر روز نوشیده شود متفاوت است و بستگی به سن، جنس، سلامت، سطح فعالیت و سایر عوامل دارد. مصرف کافئین را محدود کنید زیرا می تواند با کم کردن آب بدن باعث وخیم تر شدن علایم شود.

•به طور منظم ورزش کنید. شرکت در تمرینات بدنی به طور منظم، از قبیل پیاده روی، دوچرخه سواری و یا شنا، به عملکرد روده تحریک پذیر کمک قابل توجهی خواهد کرد. حداقل 150 دقیقه ورزش سبک ​​در هر هفته توصیه می شود.

•توجه به روند طبیعی بدن. نیاز به اجابت مجاز را نادیده نگیرید. هر چقدر این کار را بیشتر به تاخیر بیاندازید، آب بیشتری از مدفوع جذب بدن می شود و در نتیجه سخت تر می شود.

•سعی کنید از مکمل های فیبردار استفاده کنید. محصولاتی که بدون نسخه، از قبیلMetamucilو  Citrucel، می توانند به داشتن مدفوع نرم و منظم کمک کنند. مطمئن باشید که هر روز مقدار زیادی  آب یا سایر مایعات می نوشید. توجه داشته باشید که مصرف مکمل های غذایی بدون نوشیدن مقدار زیادی مایعات ممکن است یبوست را بدتر کند.

•در مورد استفاده از مسهل های محرک مراقب باشید. استفاده همیشگی از داروهایی از قبیلCorrectolو Dulcolaxمی تواند در روده بزرگ وابستگی ایجاد کرده و ممکن است نیاز به افزایش دوز مصرف آنها شود و در نهایت منجر به مشکلات روده شود. برای تسکین گاه به گاه سعی کنید ملین شور، مانند شیر منیزی استفاده کنید زیرا آب را به روده بزگ می کشد و باعث روان شدن مدفوع می شود. بدون تجویز پزشک از دادن ملین ها یا تسهیل کننده ها به کودکان خودداری کنید.

بهتر است شما برای  بار اول مراقبت های پزشکی مربوط به یبوست را از پزشک خانوادگی خود و یا پزشک عمومی دریافت کنید. اگر پزشک شما مشکوک به یبوست پیشرفته باشد این امکان وجود دارد که شما به یک متخصص اختلالات گوارشی (گوارش) معرفی شوید.

از آنجا که قرار ملاقات بسیار کوتاه است، و اغلب سوالات زیادی خواهید داشت، بهترین کار این است که به خوبی برای این کار  آماده شوید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند آمادگی لازم را بدست آورید و موارد مورد انتظار از پزشک نیز پاسخ داده  شود.

چه کاری می توانید انجام دهید

•از هر گونه محدودیت های پیش از ملاقات آگاهی داشته باشید. زمانی که تاریخ ملاقات را مشخص می کنید، حتما بپرسید که آیا نیاز است قبل از ملاقات کاری انجام شود، مانند محدود کردن رژیم غذایی و یا خوردن برخی غذاها با فیبر بالا که شما را برای تست تشخیصی آماده می کند.

•هر گونه علایمی که دارید از جمله مواردی که نامربوط به یبوست به نظر می رسد را بنویسید.

•اطلاعات کلیدی شخصی را یادداشت کنید، از جمله هر گونه تنش و یا تغییرات عمده که اخیرا” برای شما اتفاق افتاده است، مانند سفر یا بارداری.

•لیستی از داروها و همچنین ویتامین ها، مکمل ها یا داروهای گیاهی، که مصرف می کنید را تهیه کنید.

•یکی از اعضای خانواده و یا یک دوست را به همراه ببرید. گاهی اوقات جذب تمام اطلاعات ارائه شده در طی یک قرار ملاقات می تواند مشکل باشد. کسی که شما را همراهی می کند در یادآوری نکته فراموش شده می تواند موثر باشد.

•سوالاتی که از پزشک پرسیده خواهد شد را یادداشت کنید.

زمانی که با پزشک خود سپری می کنید، محدود است بنابراین تهیه لیستی از سوالات از قبل کمک خواهد کرد که زمان را بهتر مدیریت کنید. لیست سوالات خود را از مهمترین به کم اهمیت ترین طبقه بندی کنید. زیرا زمان به سرعت سپری می شود. در مورد یبوست، برخی از سوالات اساسی که از پزشک می توانید بپرسید، عبارتند از:

•چه عواملی باعث بروز علائم و یا بیماری می شود؟

•آیا علل احتمالی دیگری در بروز علایم یا وضعیت من وجود دارد؟

•به چه نوع از آزمایشاتی نیاز دارم؟

•چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟

•سایر گزینه های درمانی چیست؟

•چه مدت نیاز است تا علایم بیماری بهبود یابد؟

•شرایط بهداشتی و وضعیت سلامت من اینگونه است. چگونه می توانم به بهترین شکل ممکن آن را مدیریت کنم؟

•آیا محدودیتی وجود دارد که من باید از آنها پیروی کنم؟

•آیا نیازی به مراجعه به یک متخصص گوارش است؟ هزینه درمانی چه مقدار خواهد بود و آیا بیمه آن را پوشش می دهد؟

•آیا یک جایگزین عمومی  برای داروهای تجویز شده وجود دارد؟

•آیا هر گونه بروشور و یا دیگر مواد چاپ شده ای در این زمینه وجود دارد که من می توانم  استفاده کنم؟ چه وب سایتی پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر سوالاتی که آماده کرده اید از پرسیدن سوالاتی که ضمن گفتگو با آن مواجه می شوید امتناع نکنید.

چه چیزی از پزشک انتظار دارید

پزشک شما احتمالا تعدادی سوال از شما خواهد پرسید. اگر در مورد سولات آمادگی قبلی داشته باشید زمان بیشتری برای پرسیدن سوالات ضروری در اختیار خواهید داشت.

پزشک از شما خواهد پرسید:

•چه زمانی علائم یبوست در شما شروع شد؟

•آیا علایم به صورت مداوم وجود دارند و یا گاه به گاه بوجود می آیند؟

•علایم چقدر شدید هستند؟

•چه چیزی -اگر  موردی هست- باعث بهبود علائم در شما می شود؟

•چه چیزی – اگر موردی هست-  باعث وخیم تر شدن علائم  می شود؟

•آیا این علائم شامل درد شکم نیز می شود؟

•آیا استفراغ هم دارید؟

•آیا شما به تازگی بدون اینکه بخواهید وزن از دست داده اید؟

•آیا همراه با اجابت مزاج خون در مدفوع مشاهده کرده اید؟ آیا در آب توالت یا بر روی کاغذ توالت خون دیده اید؟

•آیا اجابت مزاج همراه با  زور زدن است؟

•آیا در سابقه خانوادگی شما مشکلات گوارشی یا سرطان روده بزرگ وجود داشته است؟

•آیا موارد دیگر پزشکی در مورد شما تشخیص داده شده است؟

•آیا مصرف داروهای جدیدی را شروع کرده اید  و یا داروهای فعلی را به تازگی تغییر دوز داده اید؟

چه کاری می توانید در این دوران انجام دهید

به یاد داشته باشید که برخی از تست های تشخیصی ممکن است نیاز به آمادگی قبلی داشته باشد. به عنوان مثال، افرادی که تحت مطالعات نشانگر هستند و نیاز به داشتن یک رژیم غذایی با فیبر بالا و  پرهیز از مسهل کننده ها برای یک دوره معینی قبل از انجام تست دارند. قبل از مراجعه به مطب در مورد دستورالعمل های خاص با پزشک مشورت کنید.