تب معمولا نشانه ای از  یک جریان غیر عادی  در بدن است. در مورد افراد بزرگسال، تب ممکن است ناراحت کننده باشد، اما تب معمولا چندان خطرناک نیست، مگر آن که به  F103 ((39.4 Cو یا بالاتر برسد. برای کودکان و نوزادان ، درجه حرارت بالا ممکن است نشان دهنده یک عفونت جدی باشد.

اما درجه تب بالا  لزوما نشان دهنده شدت بیماری زمینه ای نمی باشد یک بیماری معمولی نیز می تواند با تب بالا ظاهر شود، و یک بیماری جدی تر ممکن است با تب پایین تری ظاهر شود.‌ معمولا تب ظرف چند روز از بین می رود. تعدادی از داروها ی بدون نسخه  تب را پایین می آورند، اما گاهی اوقات بهتر است که درمان نشده باقی بمانند. تب به نظر می رسد نقش کلیدی در کمک به بدن در مبارزه با عفونت ها داشته باشد.

نشانه ها

هنگامی که درجه حرارت بدن بالاتر از حد طبیعی خود افزایش می یابد، نشان دهنده وجود تب می باشد. اگر درجه حرارت بدن کمی بالاتر یا پایین تر از حد نرمال یعنی  F6/98 (  C37(باشد، طبیعی است.

برحسب اینکه چه عاملی باعث ایجاد تب شده است ،علائم تب و نشانه های دیگر تب به قرار زیر می باشد:

•تعریق

•لرز

•سردرد

•دردهای عضلانی

•از دست دادن اشتها

•کم آبی

•ضعف عمومی

تب بالا بین   F103 (39.4 C)وF106 ((41.1 Cممکن است باعث موارد زیر شود:

•توهم

•سردرگمی

•تحریک پذیری

•تشنج

درجه حرارت طبیعی بدن شما در طول روز متفاوت است . در صبح پایین تر و در اواخر بعد از ظهر و عصر بالا می رود. در واقع، درجه حرارت طبیعی می تواند از حدود ( F (36.1 C)  تا99 F (37.2 C97 باشد. اگر چه بسیاری از افراد فکر می کنند دمای 98.6 Fطبیعی (37 C) است، درجه حرارت بدن ممکن است با یک درجه و یا بیشتر متفاوت شود. عوامل دیگر مانند چرخه قاعدگی و یا ورزش های سنگین، می تواند در درجه حرارت بدن تاثیر گذار باشد.

تب ممکن است به خاطر عوامل زیر ایجاد شود:

•ویروس

•عفونت های باکتریایی

•گرمازدگی

•آفتاب سوختگی شدید

•برخی از شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید – التهاب دیواره مفاصل (سینوویوم)

•یک تومور بدخیم

•بعضی از داروها مثل آنتی بیوتیک ها و داروهای مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا یا تشنج

•برخی از واکسن ها، مانند دیفتری، کزاز و سیاه سرفه بدون سلول (DTaP) یا واکسن پنوموکوک.

گاهی اوقات تشخیص علت تب امکان پذیر نیست . اگر شما دمای ( 101  F (38.3 Cو یا بالاتر به مدت بیش از سه هفته داشته باشید و پزشک پس از ارزیابی گسترده نباشد قادر به پیدا کردن علت نباشد، تشخیص پزشک، تب با منشا ناشناخته خواهد بود.

عوارض تب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•کم آبی شدید

•توهم

•تشنج ناشی از تب (تب و تشنج)، در تعداد کمی از کودکان بین سنین 6 ماه تا 5 سال

تب و تشنج

تب و تشنج معمولا شامل از دست دادن هوشیاری و تکان دادن دست و پا در دو طرف بدن می باشد. اگر چه این امر برای والدین نگران کننده است، اکثریت قریب به اتفاق موارد تب و تشنج، هیچ اثر ماندگاری را بر جای نمی گذارد.

اگر تشنج رخ دهد:

•فرزند خود را به پهلو یا شکم  بر روی زمین بخوابانید.

•هر گونه اشیاء تیز که در نزدیکی کودک قرار دارد را حذف کنید.

•لباس تنگ را شل کنید

•کودک را به منظورجلوگیری از آسیب در دستان خود نگه دارید.

•چیزی در دهان فرزندتان قرار ندهید و یا سعی نکنید از تشنج جلوگیری کنید.

بیشتر تشنج ها به خودی خود متوقف می شوند.

کودک را در اسرع وقت پس از تشنج برای تعیین علت تب به پزشک نشان دهید.

اگر تشنج بیش از 10 دقیقه طول کشید، با اورژانس پزشکی تماس بگیرید

تب به خودی خود ممکن است دلیلی برای نگرانی – و یا دلیلی برای مراجعه به پزشک نداشته باشد با این حال، بعضی مواقع شرایطی بوجود می آید که شما باید به دنبال توصیه های پزشکی برای کودک ، فرزند یا خودتان باشید.

 گرفتن دمای بدن

برای چک کردن درجه حرارت بدن خود و فرزندتان می توانید از انواع مختلفی از دماسنجها، از جمله دهانی، مقعدی و دماسنج گوشی استفاده نمایید.

هر چند که دقیق ترین راه برای گرفتن درجه حرارت نیست، ولی شما می توانید از دماسنج دهانی برای خواندن دمای زیر بغل استفاده کنید:

•دماسنج را در زیر بغل قرار داده و بازوی خود و یا کودک خود را روی قفسه سینه قرار دهید.

•چهار تا پنج دقیقه صبر کنید. درجه حرارت زیر بغل کمی پایین تر از درجه حرارت دهان است.

•اگر با پزشک تماس میگیرید،  رقم واقعی بر روی دماسنج را گزارش دهید و  همچنین جایی از بدن که این درجه حرارت گرفته می شود.

برای نوزادان از یک دماسنج مقعدی استفاده کنید:

قسمت انهایی لامپ مانند دماسنج که حاوی ژله است را در معقد قرار دهید.

•از کودک بخواهید که روی شکم دراز بکشد.

•با دقت حباب ته دماسنج را به اندازه نیم  اینچ تا یک اینچ وارد معقد کودک کنید.

•قسمت لامپ شکل و کودک را به مدت سه دقیقه ثابت نگه دارید.

•به کودک اجازه حرکت ندهید تا زمانی که دماسنج در داخل معقد است . اگر کودک وول بخورد، دماسنج به عمق بیشتری وارد شده و باعث آسیب می شود.

نوزادان

تب غیر قابل توضیح نگرانی بیشتری در نوزادان و در کودکان نسبت به بزرگسالان ایجاد می کند.

در صورتی که دمای کودک   F101  ((38.3 Cو یا بالاتر است با پزشک کودک خود مشورت کنید. همچنین در موارد ذیل با پزشک تماس بگیرید:

•تب دارد و کمتر از 3 ماه سن دارد.

•  از خوردن و نوشیدن امتناع می ورزد.

•تب و تحریک پذیری غیر قابل توضیح دارد مانند گریه مشخص شده در طول تغییر پوشک و یا حرکت دادن.

•تب دارد و بی حال و بی توجه به نظر می رسد. در نوزادان و کودکان کمتر از 2 سال ممکن است نشانه مننژیت – عفونت و التهاب غشاء و مایع اطراف مغز و نخاع باشد . اگر نگران هستید که کودک ممکن است دچار مننژیت شده باشد، کودک را سریعا”نزد پزشک ببرید.

•تازه متولد شده است و درجه حرارت پایین تر از حد نرمال است – کمتر از F97  ((36.1 C.

نوزادان خیلی کوچک ممکن است به خاطر تنظیم نبودن درجه حرارت زمانی که بیمار هستند سرد شوند و گرم نباشند.

کودکان

احتمالا” دلیلی برای ناراحتی در مورد تب کودکی که واکنش نشان می دهد، تماس چشمی برقرار می کند و به حالتهای صورت و صدای شما واکنش نشان می دهد مایعات می نوشد و بازی می کند،  نیست.

با پزشک در موارد زیر تماس داشته باشید اگر فرزند شما:

•بی توجه یا تحریک پذیر است، تکرر استفراغ ، دل درد یا سردرد شدید، یا نشانه ای دیگری که باعث ناراحتی می شود دارد.

•پس از این که در یک ماشین گرم گذاشته می شود، تب دارد.

•تب بیش از یک روز (در کودکان کمتر از  2 سال) یا بیشتر از سه روز (در کودکان بین سنین 2 و بالاتر) ادامه دارد.

در شرایط خاص از قبیل کودکی که مبتلا به مشکلات سیستم ایمنی بدن و یا با بیماری که از قبل وجود داشته است از پزشک فرزندتان جهت راهنمایی کمک بخواهید. اگر فرزند شما به تازگی شروع به استفاده از یک داروی نسخه ای جدید کرده باشد پزشک ممکن است اقدامات احتیاطی را توصیه کند.

بزرگسالان

با پزشک خود تماس بگیرید اگر:

•درجه حرارت بیش از 103 F (39.4 C)باشد

•اگر به مدت بیش از سه روز تب داشته اید علاوه بر این، به دنبال توجه فوری پزشکی باشید اگر هر یک از این علائم و نشانه ها همراه با تب جود داشت:

•سردرد شدید

•تورم گلوی شدید

•جوش های پوستی غیر معمول، به خصوص اگر این لکه به سرعت در حال بدتر شدن باشند.

•حساسیت غیر معمول به نور

•سفتی گردن و درد هنگامی که سر خود را به جلو خم می کنید.

•اغتشاش ذهنی

•استفراغ مداوم

•تنگی نفس یا درد قفسه سینه

•بی میلی شدید و یا تحریک پذیری

•درد شکمی یا درد هنگام دفع ادرار

•هر گونه نشانه یا علائم غیر قابل توضیح

پزشک به دنبال علل عفونی یا علل غیر عفونی تب بر اساس سایر علائم و یک معاینه بالینی می باشد. شما ممکن است به آزمایش هایی، مانند آزمایش خون، برای تایید تشخیص خود نیاز داشته باشد. اگر شما تب با درجه پایین دارید که به مدت سه هفته یا بیشتر ادامه دارد، اما هیچ نشانه ای ندارد، پزشک شما ممکن است از تست های مختلفی برای کمک به پیدا کردن علت آن استفاده کند.این موارد ممکن است شامل آزمایش خون و اشعه  Xباشد.

در تب با درجه پایین، پزشکان در تلاش برای پایین آوردن درجه حرارت بدن نیستند. انجام این کار ممکن است باعث طولانی شدن علائم بیماری و سخت تر شدن تعیین علت بیماری باشد. برخی از کارشناسان بر این باورند که زیاده روی در درمان تب در پاسخ ایمنی بدن تداخل ایجاد می کند.

ویروس هایی که باعث سرماخوردگی و سایر عفونت های تنفسی می شوند در درجه حرارت طبیعی بدن مقاوم و پایدار هستند. بدن با ایجاد تب با درجه پایین، ممکن است باعث از بین بردن ویروس ها شود.

داروهای بدون نسخه

در مورد تب بالا، پزشک شما ممکن است داروی بدون نسخه از قبیل موارد ذیل، را توصیه کند:

•استامینوفن (تیلنول، و غیره) یا ایبوپروفن (ادویل، موترین، و غیره). از این داروها با توجه به دستورالعمل برچسب یا با توجه دستورالعمل پزشک از آن استفاده کنید. مراقب باشید و بیش از حد مصرف نکنید. استفاده از استامینوفن با دوز بالا و دراز مدت ممکن است به کبد و یا کلیه آسیب  برساند، و استعمال بیش از حد می تواند کشنده باشد. اگر پس از مصرف  دوز بالا  همچنان تب کودک شما ادامه داشت دارو بیشتری مصرف نکنید و به جای آن با  پزشک خود تماس بگیرید. برای دمای زیر 102 درجه ی فارنهایت (C38.9)، از داروهای کاهنده تب استفاده نکنید مگر توسط پزشک توصیه شده باشد.

•آسپرین، فقط برای بزرگسالان. از دادن آسپیرین به کودکان خودداری کنید، زیرا ممکن است در موارد نادری بالقوه به دلیل اختلال شناخته شده ای به عنوان سندرم ری کشنده باشد.

داروهای تجویزی

بسته به علت تب، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز نماید به خصوص اگر مشکوک به عفونت های باکتریایی مثل ذات الریه یا عفونت استرپی گلو باشد.

آنتی بیوتیک در درمان عفونت های ویروسی از قبیل عفونت معده (اسهال و استفراغ) و مونونوکلئوز کاربرد ندارد. داروهای ضد ویروسی وجود دارد که برای درمان برخی عفونت های ویروسی خاص استفاده می شود. با این حال، بهترین درمان برای اکثر ویروس ها معمولا استراحت و استفاده از مایعات فراوان است.

شیوه زندگی و داروهای خانگی

شما می توانید کارهای فراوانی را انجام دهید تا در طول مدتی که تب دارید این ایام را به راحتی سپری کنیداین موارد عبارت اند از:

•مقدار زیادی مایعات بنوشید. تب می تواند باعث از دست رفتن آب بدن و کم شدن آب بدن شود، بنابراین آب ، آب میوه یا آبگوشت میل کنید. برای یک کودک زیر 1 سال، از محلول آبرسانی خوراکی مانند Pedialyteاستفاده کنید. این محلول ها حاوی آب و نمک های متناسب برای پر کردن مایعات و الکترولیت های بدن می باشند. Pedialyteبه صورت یخ نیز موجود می باشد.

•استراحت. برای بدست آوردن سلامت دوباره بدن ضروری می باشد، و فعالیت می توانید دمای بدن را بالا برد.

•در جای خنک اقامت داشته باشید. لباس سبک بپوشید، درجه حرارت اتاق را خنک نگه دارید و تنها با یک پتوی سبک و نازک استراحت کنید.

•در آب ولرم خود را خیس کنید. به خصوص هنگامی که دمای بدن بالاست، خوابیدن به مدت پنج تا 10-دقیقه در اب ولرم، و یا استفاده از حمام اسفنجی می تواند به خنک شدن شما کمک کند. اگر حمام باعث لرز می شود، از حمام کردن خودداری کنید و بدن خود را خشک کنید. لرز باعث افزایش حرارت داخلی بدن می شود – لرزش عضلات باعث ایجاد گرما می شود.

پیشگیری

بهترین راه برای جلوگیری از تب این است که در معرض بیماری های عفونی قرار نگیرید. یکی از موثر ترین راه ها که ساده ترین راه محسوب می شود – شستشوی مکرر دست ها می باشد.

به فرزندان خود آموزش دهید که دست های خود را در اغلب موارد بشویند، به خصوص قبل از غذا خوردن، پس از استفاده از توالت، پس از حضور در جاهای پر جمعیت و یا هنگامی که در معرض افراد بیمار هستند ، و بعد از نوازش حیوانات. به آنها روش درست شستن دست ها را نشان دهید  و به آنها نشان دهید که هر دو دست، کف دست و پشت دست را به خوبی به صابون آغشته کرده و با آب روان به خوبی آبکشی نمایند. از دستمال های مرطوب و یا ضدعفونی کننده استفاده کنید زمانی که  دسترسی به آب و صابون ندارید. در صورت امکان، به کودکان خود آموزش دهید که به بینی، دهان یا چشمان دست نزنند- زیرا راه اصلی عفونتهای ویروسی می باشند

علاوه بر این، به فرزندان آموزش دهید هنگام عطسه یا سرفه روی خود را برگردانده و جلوی بینی و دهان خود را بگیرند.