موارد و مقدار مصرف

دردهاي خفيف تا متوسط، تب.
بزرگسالان: يک قرص هر چهار ساعت مصرف مي شود. حداکثر مقدار مصرف هشت قرص در 24 ساعت مي باشد.
توجه: مصرف اين دارو در بزرگسالان به مدت بيش از 10 روز توصيه نميشود، مگر آنکه زير نظر پزشک باشد.
کودکان 12-9 ساله: يک قرص هر 6-4 ساعت مصرف مي شود.
کودکان 8-4 ساله: نصف قرص هر 6-4 ساعت مصرف مي شود.
کودکان 3-2 ساله: قرص هر 6-4 ساعت مصرف مي شود.
کودکان کوچکتر از 2 سال : مقدار مصرف دارو توسط پزشک براي هر بيمار به صورت جداگانه تعيين مي شود.
توجه: مصرف در کودکان کوچکتر از 12 سال ، نبايد از پنج نوبت در 24 ساعت و يا از پنج روز تجاوز نمايد، مگر آنکه زير نظر پزشک باشد.

موارد منع مصرف و احتياط

الف) کافئين: حساسيت مفرط شناخته شده به کافئين، استامينوفن يا آسپيرين، طپش قلب ، آريتمي قلبي، شش هفته بعد از انفارکتوس حاد ميوکارد (به دليل خطر آريتمي زايي کافئين)، سابقه زخم گوارشي (مقادير زياد کافئين ممکن است با تحريک ترشح اسيد معده موجب فعال شدن م جدد زخم گوارشي شود.).
ب) آسپيرين: حساسيت مفرط شناخته شده به آسپيرين و يا داروهاي غير استروئيدي، زخم يا خونريزي گوارشي.
موارد احتياط:
الف) کم خوني، بيماري کليوي يا کبدي (سبب القاي اين بيماريها مي‌ شود)، سابقه خونريزي گوارشي (خطر خونريزي گوارشي افزايش مي يابد)، کمي پروترومبين خون، کمبود ويتامين K، خونريزي، اختلال عملکرد کليه يا کبد (ممکن است سبب خونريزي شود ).
ب) استامينوفن ممکن است علائم و نشانه هاي عفونت حاد (مانند تب، درد عضلاني و اريتم) را بپوشاند. بيماراني که خطر بروز عفونت در آنها زياد است (مانند بيماران مبتلا به ديابت) بايد به دقت بررسي شوند.
پ) کودکان و نوجوانان مبتلا به آنفلوانزا و آبله مرغان بايد از مصرف آسپيرين اجتناب کنند، زيرا ممکن است موجب بروز سندرم ري در آنها شود که يک حالت نادر ولي خطرناک است.
ت) اسپاسم نايژ ه‌اي ناشي از آسپيرين معمولاً با آسم ، پوليپ بيني و کهير مزمن همراه است.
ث) بيماراني که به رنگ زرد تارترازين حساسيت دارند ، بايد از مصرف آسپيرين اجتناب کنند.
ج) از مصرف دارو طي بارداري، بخصوص در سه ماهة سوم، بايد اجتناب شود (عوارض بالقوه بر روي مادر و جنين دارد.).
چ) کافئين مسموميت با الکل يا اثرات مضعف آن را برطرف نمي کند.
مصرف بيش از حد کافئين در چنين افرادي ممکن است ضعف CNS را تشديد کند.

عوارض جانبي

کافئين
اعصاب مرکزي : تحريک، بيخوابي، بيقراري، عصبانيت، دليريوم خفيف، سردرد، هيجان، لرزش عضلاني ، انقباض ناگهاني عضلات، وزوز گوش، منگي.
قلبي ـ عروقي: تاکيکاردي، طپش قلب.
پوست: هيپراستزي.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکم.
ادراري ـ تناسلي: افزايش ميزان ادرار.
استامينوفن
اعصاب مرکزي : تغييرات رواني، بهتزدگي، گيجي، آشفتگي (با مصرف مقادير سمّي)، ضعف.
پوست: بثورات پوستي، کهير، خارش، کبودي غيرعادي پوست، اريتم.
گوش، حلق و بيني: گلودرد بي دليل.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال، دلپيچه، دل درد، کاهش اشتها.
ادراري ـ تناسلي: کدورت يا خونآلودگي ادرار، دفع مشکل يا دردناک ادرار، کاهش ناگهاني مقدار ادرار.
خون: خونريزي غيرعادي، احساس خستگي يا ضعف، کم خوني هموليتيک، نوتروپني، لُکوپني، پانسيتوپني، ترومبوسيتوپني و متهموگلوبينمي.
كبد: صدمات شديد کبدي (با مصرف مقادير سمّي).
ساير عوارض: هيپوگليسمي، يرقان، تب بيدليل.
آسپيرين (ASA)
پوست: بثورات پوستي، کبودي.
گوش: وزوز گوش، کاهش شنوايي.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، بي اشتهايي، سوء هاضمه، سوزش سردل، خونريزي نهفته.
ادراري ـ تناسلي: کاهش کليرانس کراتينين، آلبومينوري، پروتئينوري
ساير عوارض: حساسيت مفرط به دارو که به صورت آنافيلاکسي ، آسم، افزايش آنزيمهاي کبدي و طولاني شدن زمان سيلان خون بروز مي کند.
توجه: در صورت بروز هر يک از عوارض زير بايد مصرف دارو قطع گردد: حساسيت مفرط، ساليسيليسم، وزوز گوش، سردرد، سرگيجه، اغتشاش شعور ، اختلال بينايي.

تداخل دارويي

مصرف همزمان با داروهاي خوراکي جلوگيري کننده از بارداري، سايمتيدين يا دي سولفيرام، متابوليسم کافئين را مهار مي کند و اثرات آن را افزايش مي‌دهد.
مصرف همزمان داروهاي ضدانعقاد و ترومبوليتيک با اين دارو ممکن است اثر اين داروها را افزايش دهد و مهار تجمع پلاکتي را تشديد كند.
غذا و ضد اسيدها باعث کاهش و تأخير در جذب استامينوفن موجود در اين دارو مي شوند.
ترکيب استامينوفن و کافئين، اثر درماني استامينوفن را افزايش مي دهد.
مصرف همزمان فنوتيازينها و استامينوفن به مقدار زياد ممکن است به هيپوترمي منجر شود.
مصرف همزمان اين دارو با داروهايي که پيوند پروتئيني بالايي دارند (فني‌توئين، سولفونيل اوره‌ها، وارفارين) ممکن است موجب جا به جايي هر يک از اين داروها و بروز عوارض جانبي آنها شود. وضعيت درمان با اين داروها بايد به دقت پيگيري شود.
مصرف همزمان اين دارو با ساير داروهاي محرک دستگاه گوارش، مانند الکل، استروئيدها، آنتيبيوتيکها و داروهاي ضدالتهاب غير استروئيدي، ممکن است عوارض گوارشي آسپيرين را تشديد کند. مصرف اين داروها بايد با احتياط صورت گيرد.
مصرف همزمان آسپيرين با داروهايي که سبب مسموميت گوشي مي شوند، مانند آمينوگليکوزيدها، بومتانيد، کاپرئومايسين، اتاکرينيک اسيد، فوروسمايد، سيسپلاتين، وانکومايسين يا اريترومايسين، ممکن است مسموميت گوشي را تشديد کند.
مصرف همزمان با ساير مشتقات گزانتين (تئوفيلين) ممکن است ميزان بروز عوارض تحريکي مانند لرزش، تاکيکاردي، بيخوابي و عصبانيت را افزايش دهد.
مصرف همزمان اين دارو با آگونيستهاي بتا (تربوتالين، متاپروترنول) ميزان بروز اثرات قلبي و لرزش را افزايش مي دهد.
آسپيرين کليرانس کليوي کربنات ليتيم را کاهش مي دهد و درنتيجه باعث افزايش غلظت سرمي ليتيم و افزايش خطر بروز عوارض جانبي آن مي شود.
آسپيرين اثر اوريکوزوريک فنيل بوتازون، پروبنسيد و سولفين پيرازون را خنثي ميکند.
کلرورآمونيوم و ديگر داروهاي اسيدي کننده ادرار غلظت خوني آسپيرين را افزايش مي دهند. در اين موارد، احتمال مسموميت با آسپيرين بايد پيگيري گردد.
فوروسمايد ممکن است دفع آسپيرين را مختل کند.
مصرف زياد آنتي اسيدها و ساير داروهاي قليايي کننده ادرار، غلظت خوني آسپيرين را کاهش ميدهد. کاهش اثر ساليسيلاتها در اين موارد بايد بررسي شود.
کورتيکواستروئيدها دفع آسپيرين را افزايش مي دهند.
غذا و آنتياسيدها جذب آسپيرين را کاهش داده و به تأخير مي اندازند.

مکانيسم اثر

کافئين: يک محرک خفيف CNS است و احتمالاً با تنگ کردن عروق خوني مغز موجب رفع سردرد مي شود. به نظر مي رسد با افزودن کافئين به استامينوفن يا آسپيرين زمان شروع اثر دارو کوتاه و يا اثر ضد درد آنها تقويت مي شود.
استامينوفن: مکانيسم و محل اثر استامينوفن روشن نيست و ممکن است به مهار ساخت پروستاگلاندين در CNS مربوط باشد.
اثر ضد تب: به نظر مي رسد استامينوفن اثر ضد تب خود را با تأثير مستقيم بر مرکز تنظيم حرارتي هيپوتالاموس ، براي مسدود کردن اثرات مواد تب زاي درون زاد، اعمال مي کند. اين عمل باعث انبساط عروق محيطي مي شود که در نتيجه آن، جريان خون در پوست و ميزان تعريق زياد شده و اتلاف حرارت افزايش مي يابد.
آسپيرين ـ اثر ضد درد: آسپيرين احتمالاً با اثر بر روي هيپوتالاموس (اثر مرکزي ) و با متوقف کردن توليد تکانه هاي درد (اثر محيطي) اثر ضد درد ايجاد مي کند. اثر محيطي ممکن است به علت مسدود کردن ساخت پروستاگلاندين از طريق مهار آنزيم سيکلواکسيژناز باشد.
اثر ضد تب: آسپيرين با اثر بر روي مرکز تنظيم گرما در هيپوتالاموس براي گشاد کردن عروق محيطي، تب را تخفيف مي دهد. اين عمل جريان خون محيطي را افزايش داده و سبب تعريق مي شود که به از دست دادن گرما و سرد شدن بدن از طريق تبخير منجر مي شود.
اثر ضدانعقادي: به نظر مي رسد آسپيرين با انسداد اثر پروستاگلاندين سنتتاز(cox) از تشکيل ترومبوکسان A2، مادهاي که موجب تجمع پلاکتها مي شود، جلوگيري ميکند. اين عمل غير قابل برگشت است.

فارماكوكينتيك

كافئين
جذب: کافئين از مجراي گوارش به خوبي جذب مي شود.
پخش: کافئين در سرتاسر بدن به سرعت انتشار مي يابد. کافئين از سد خوني – مغزي و جفت عبور مي‌ کند. در حدود 17 درصد از کافئين به پروتئين پيوند مي‌يابد و نيمه عمر پلاسمايي آن حدود 4-3 ساعت است.
متابوليسم: کافئين در کبد متابوليزه مي شود. متابوليسم کبدي در نوزادان بسيار کمتر است و نيمه عمر دارو ممکن است به 80 ساعت برسد.
دفع: کافئين از کليه دفع مي شود.
استامينوفن
جذب: استامينوفن از دستگاه گوارش به سرعت و به طور کامل جذب مي ‌شود. حداکثر غلظت پلاسمايي آن طي 2-5/0 ساعت به دست مي آيد. فرآورده هاي مايع اين دارو سريعتر به حداکثر غلظت پلاسمايي مي رسند.
پخش: 25 درصد اين دارو به پروتئين پيوند مي يابد. غلظت پلاسمايي استامينوفن با اثر ضد درد آن هماهنگي ندارد، ولي با سميت دارو در بدن متناسب است.
متابوليسم: تقريباً 95-90 درصد اين دارو در کبد متابوليزه مي شود.
دفع: استامينوفن از طريق کليه‌ها دفع مي شود. نيمه عمر دفع دارو 4-1 ساعت است. در موارد کوتاه مدت مصرف بيش از حد دارو، طولاني شدن نيمه عمر آن با اثرات سمّي دارو هماهنگي دارد. نيمه عمر بيشتر از 4 ساعت با نکروز کبدي همراه است. نيمه عمر بيشتر از 12 ساعت اين دارو سبب اغما مي شود.
آسپيرين ((ASA
جذب: آسپيرين از راه دستگاه گوارش به سرعت و کامل جذب مي شود. غلظت درماني ساليسيلات ها به عنوان ضد درد و ضد التهاب mcg/ml 300-150 است؛ پاسخ درماني در بيماران مختلف فرق مي کند.
پخش: آسپيرين در بيشتر مايعات و بافتهاي بدن به سرعت انتشار مي يابد. پيوند پروتئيني آسپيرين به آلبومين به غلظت اين دارو بستگي دارد و در محدوده 90-75 درصد است و با افزايش غلظت سرمي دارو کاهش مي يابد. عوارض جانبي سمّي شديد اين دارو ممکن است در غلظت بالاتر از mcg/ml 400 بروز کند.
متابوليسم: آسپيرين در دستگاه گوارش تا حدي به اسيد ساليسيليک هيدروليز مي شود و تقريباً در کبد به طور کامل متابوليزه مي شود.
دفع: آسپيرين به صورت ساليسيلات و متابوليتهاي آن از راه کليه دفع مي‌شود. نيمه عمر دفع دارو 20-15 دقيقه است.

اشكال دارويي

Tablet: Acetaminophen 250mg+caffeine 65mg+ASA 250mg, Acetaminophen 162.5mg+caffeine 32.5mg+ASA 325mg

اطلاعات دیگر

طبقه‌بندي فارماكولوژيك: مشتق پارا آمينو فنل- ضد التهاب غير استروئيدي.
طبقه‌بندي درماني: ضد درد و ضد تب.
طبقه‌بندي مصرف در بارداري: رده D
نکات قابل توصيه به بيمار
دارو را بيش از مقدار توصيه شده مصرف نکنيد، زيرا مصرف زياد استامينوفن موجب آسيب کبدي و مصرف زياد آسپيرين موجب بروز عوارض گوارشي مي گردد.
مصرف اين دارو در بيماريهاي التهابي يا روماتيسمي مزمن يا شديد بايد زير نظر پزشک باشد، زيرا ممکن است درمان طولاني مدت يا مصرف مقادير خيلي زياد دارو لازم باشد.
مصرف اين دارو در کودکان و يا نوجواناني که علائم آنفلوانزا يا آبله‌مرغان دارند، بايد زير نظر پزشک باشد، زيرا خطر بروز سندرم ري وجود دارد.
براي کاهش تحريک گوارشي، دارو را با غذا و يا يک ليوان آب مصرف کنيد.
در صورت عدم بهبودي يا بدتر شدن علائم بيماري، به پزشک اطلاع دهيد.
مصرف مقادير بيش از حد دارو يا مصرف طولاني مدت آن مي تواند به کبد صدمه بزند. مصرف مشروبات الکلي خطر مسموميت کبدي را افزايش مي دهد.
در صورتي که تب بالاي 5/39 درجه سانتيگراد بيش از سه روز طول بکشد و يا تب راجعه داشته باشيد، به پزشک مراجعه کنيد و از خوددرماني پرهيز کنيد.
از مصرف مكرر داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي همراه با استامينوفن خودداري کنيد.
اين دارو را بيش از 10 روز مصرف نکنيد.
مصرف در سالمندان
1- بيماران بالاي 60 سال ممکن است نسبت به اثرات سمّي دارو حساس تر باشند. آسپيرين در اين بيماران بايد با احتياط تجويز شود.
اثرات آسپيرين بر روي پروستاگلاندينهاي کليوي ممکن است باعث احتباس مايعات و بروز ادم شود که اين امر در بيماران سالخورده و افراد مبتلا به نارسايي احتقاني قلب اهميت بسياري دارد.
مصرف در كودكان
– عوارض CNS ناشي از کافئين در کودکان شديدتر است.
– استامينوفن در کودکان نبايد بيشتر از پنج بار در روز و يا بيشتر از پنج روز مصرف شود، مگر آنکه پزشک دستور داده باشد.
– به دليل رابطه اپيدميولوژيک آسپيرين با سندرم ري، به کودکان مبتلا به آبله مرغان يا آنفلوانزا نبايد آسپيرين داده شود.
– در کودکان کوچکتر از 14 سال، ساليسيلاتها نبايد به مدت طولاني مصرف شوند. بي ضرري مصرف درازمدت اين دارو در کودکان ثابت نشده است.
مصرف در شيردهي: اجزاي اين دارو در شير مادر ترشح ميشوند. شيردهي در دوران مصرف اين دارو توصيه نمي شود.
ملاحظات اختصاصي
1- مصرف نوشيدني هاي حاوي کافئين در بيماران داراي نشانه آريتمي يا افرادي که آمينوفيلين يا تئوفيلين مصرف مي کنند، بايد محدود شود.
2- مقدار کافئين موجود در نوشيدني ها (برحسب ميلي گرم در هر 180 ميليليتر) به قرار زير است:
چاي 100-40، قهوه فوري 180-60 ، قهوه دم کشيدني 150-100.
3-استامينوفن اثر ضدالتهابي قابل توجهي ندارد.
4-اين دارو در بيماران الکلي، بيماران کبدي، عفونتهاي ويروسي ، اختلال عملکرد کليوي يا بيماري ‌هاي قلبي – عروقي بايد با احتياط مصرف شود.
5-براي بررسي اثربخشي اين دارو علائم حياتي، بخصوص درجه حرارت بدن، بايد پيگيري شود.
6-تأثير دارو در برطرف کردن درد بايد بررسي شود.
7-در صورت امکان، بايد مصرف آسپيرين يک هفته قبل از عمل جراحي قطع گردد.
8- رطوبت ممکن است قدرت اثر آسپيرين را کاهش دهد. از اين رو، اين دارو بايد در جاي خشک و خنک نگهداري شود. در صورت استشمام بوي سرکه از قرصهاي آسپيرين، بايد از مصرف آنها خودداري شود.
اثر بر آزمايشهاي تشخيصي
کافئين ممکن است غلظت خوني گلوکز را افزايش دهد و موجب بروز غلظتهاي مثبت کاذب براي اورات شود. کافئين ممکن است موجب پاسخ مثبت کاذب در آزمون فئوکروموسيتوم يا نوروبلاستوم ، از طريق افزايش بعضي از کاتکولآمينهاي ادرار شود.
استامينوفن ممکن است سبب بروز پاسخ مثبت کاذب در تعيين 5- هيدروکسي ايندول استيک اسيد (5-HIAA) ادراري شود.
آسپيرين ( (ASA با تجزيه گلوکز ادرار در آزمايش هاي Clinitest، Clinistix، Tes-Tape و محلول بنديکت ، و با آزمونهاي 5- هيدروکسي ايندول استيک اسيد (5-HIAA) و وانيل مندليک اسيد (VMA) تداخل ايجاد مي کند.
غلظت سرمي اسيد اوريک ممکن است به طور کاذب افزايش يابد.
آسپيرين ممکن است با آزمايش Gerhardt براي سنجش استو استيک اسيد ادرار تداخل ايجاد کند.

نام تجاری

ACA TAB
AXAR® TAB


میهن پزشک پشتیبان سلامت شما


طبق تخصص دکتر مورد نظر را پیدا کنید
لیست تخصص های پزشکی

سوال دارید؟ از پزشکان رایگان بپرسید
پرسش و پاسخ با پزشکان

لیست پزشکان شهر خود را مشاهده کنید
دکترتو پیدا کن و نوبت بگیر