پژوهشگران کشف کردند که کاهش اندازه هموگلوبین A1C در اشخاص مبتلا به دیابت نوع۲ با کاهش خطر ابتلا به نفرولیتیازیس یا سنگ کلیه ارتباط دارد.

سنگ های کلیه کریستالهایی هستند که قادرند در سایزهای بزرگ دیده شوند که سبب ایجاد درد و سایر مسائل شامل تأثیر بر دفع ادرار، حالت تهوع و افزایش خطر ابتلا به عفونت کلیوی شوند.

محققین یک مطالعه ی گذشته نگر برای بررسی تأثیر کنترل دیابت یا استفاده از دارو در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بر میزان خطر تشکیل سنگ های کلیوی انجام دادند.

محققین به بررسی مقدار اسیدیته ی ادرار بیماران پرداختند ، آنها دریافتند که هر یک درصد (۱۱ میلی مول در مول ) افزایش هموگلوبین A1C با کاهشpH ادرار به میزان ۰٫۰۷ ارتباط دارد. به عبارت دیگر هر چه مقدار هموگلوبین A1C بیشتر باشد ادرار اسیدی تر می شود. افزایش اسیدیته ی ادرار با افزایش خطر تشکیل سنگ های کلیوی ارتباط دارد.

محققین می گویند: پس از تطابق یافته ها برای سن، جنسیت، نمایه ی توده ی بدنی و مقدار هموگلوبین A1C، استفاده از انسولین تأثیر حفاظتی بیشتری تا داروهای خوراکی در جلوگیری از ایجاد سنگ کلیه نشان داد اما هیچ تفاوت مشخصی در میزان خطر ایجاد سنگ کلیه با مصرف داروهای خوراکی مختلف مشاهده نگردید.

منبع: http://diabetestma.org